منابع پروتئین طبیعی مانند کنجاله آفتابگردان، کنجاله کانولا یا کنجاله سویا؛ یا ترکیبی از نیتروژن غیر پروتئینی و پروتئین طبیعی.
مانند تمام غلات، ذرت دامی ایرانی دارای کلسیم کم و فسفر نسبتاً بالایی است. رژیم های غذایی حاوی مقادیر بالای ذرت باید حاوی منبع کلسیم مکمل مانند سنگ آهک باشد تا از سنگ های ادراری جلوگیری شود.
نسبت کلسیم به فسفر توصیه شده در جیره های پس زمینه و پروار حداقل 2 به 1 (دو قسمت کلسیم به یک قسمت فسفر) است.
به طور کلی، شرایط مختلف برداشت، ذخیره سازی و فرآوری باعث تفاوت زیادی در محتوای مواد مغذی نمی شود. مزایا و معایب روشهای مختلف برداشت، ذخیرهسازی و فرآوری بعداً در این نشریه به تفصیل مورد بحث قرار میگیرد.
استفاده از ذرت در جیره گاوهای گوشتی
ذرت را می توان در انواع مختلفی از جیره های پس زمینه و تکمیلی استفاده کرد و می تواند به عنوان مکمل در جیره های مبتنی بر علوفه برای گاوهای گوشتی استفاده شود.
با این حال، ذرت پروتئین نسبتا کم و نشاسته بالایی دارد که می تواند بر استفاده از علوفه تأثیر منفی بگذارد، به ویژه در جیره های مبتنی بر علوفه های با کیفیت پایین.
در نتیجه، دانه ذرت باید در جیره های مبتنی بر علوفه در سطوح نسبتاً کم (کمتر از 0.4 درصد وزن بدن) استفاده شود.
هنگامی که ذرت به عنوان مکمل علوفه استفاده می شود، اطمینان از در دسترس بودن پروتئین قابل تجزیه در شکمبه برای جلوگیری از هرگونه کاهش در قابلیت هضم علوفه مهم است.
ذرت می تواند به عنوان تنها منبع غلات در پس زمینه و تکمیل جیره عمل کند. بسته به عملکرد مورد نظر گاو، سطح ذرت را می توان برای تامین انرژی اضافی در جیره گاوهای در حال رشد و تکمیل تغییر داد.
با این حال، پروتئین مکمل در اکثر رژیم های غذایی مبتنی بر ذرت به دلیل محتوای پروتئین خام کم ذرت مورد نیاز است.
فرآوری ذرت
حتی اگر می توان ذرت را به طور کامل با نتایج رضایت بخش تغذیه کرد، ترک خوردن یا غلتیدن قبل از تغذیه، قابلیت هضم را 5 تا 10 درصد افزایش می دهد.