سس سویا چیزی نیست که بیشتر مردم در مورد آن فکر کنند و از آنجایی که اکثر دستور العمل‌هایی که به سس سویا نیاز دارند نوع یا مارکی را مشخص نمی‌کنند، مردم معمولاً به آنچه در اطراف خود دارند دست می‌یابند، که یا همان چیزی است که در فروشگاه به راحتی در دسترس است یا سبک و مارکی است که در خانواده خود با آن بزرگ شده‌اند.
برای بسیاری از آمریکایی ها، به دلیل وجود آن در فروشگاه های مواد غذایی، این بدان معناست که از سس سویا کیکومان استفاده می کنند.
با این حال، انواع مختلفی از سس سویا وجود دارد، و آنها از نظر طعم، بافت و ظاهر بسیار متفاوت هستند، ما برای برخی از انواع سس‌های سویا که می‌توانید بخرید، پرایمری با پیشنهادهایی برای نحوه استفاده از آنها و همچنین برخی از توصیه‌هایمان برای مارک‌هایی که اغلب در آشپزخانه‌هایمان به آنها مراجعه می‌کنیم، گردآوری کرده‌ایم.
سس سویا یکی از قدیمی ترین چاشنی های دنیاست، اعتقاد بر این است که در زمان سلسله هان غربی در چین، بیش از 2500 سال پیش، یک محصول جانبی از سویا و گندم تخمیر شده که با آب نمک مخلوط شده است، منشا گرفته است.
فرآیند تولید سس سویا که در چینی به نام جیانگ تو شناخته می شود، به آرامی در سراسر آسیا گسترش یافت و به آسانی توسط سنت های مختلف آشپزی پذیرفته شد و اکنون یکی از پر مصرف ترین چاشنی ها در جهان است.
در حالی که انواع مختلفی از سس سویا وجود دارد، بسیاری از آنها فرآیند تولید یکسانی دارند، ابتدا، بستری از سویای پخته شده، که اغلب با گندم برشته مخلوط می شود، با قالب Apergillus تلقیح می شود.
پس از اینکه قالب در بستر استعمار کرد، فرآیندی که حدود سه روز طول می‌کشد، کشت با آب نمک ترکیب می‌شود و به محفظه‌های بزرگ منتقل می‌شود که در آن لاکتوباسیلوس (باکتری که قندها را به اسید لاکتیک تجزیه می‌کند) اضافه می‌شود و مخلوط حاصل تخمیر می‌شود.
دوره زمانی، از شش ماه برای برخی از مارک های استاندارد سوپرمارکت تا چندین سال برای بطری های گران تر، پس از تخمیر، مخلوط صاف می شود و مایع معمولا پاستوریزه، بطری شده و فروخته می شود.
علیرغم این واقعیت که سس سویا از چین سرچشمه می گیرد، اگر در راهروی بین المللی مواد غذایی یک خواربار فروشی اصلی بایستید، به احتمال زیاد طیفی از shoyu یا سس های سویا به سبک ژاپنی را خواهید دید.
در حالی که سس های سنتی چینی سویا تنها با استفاده از دانه های سویا تهیه می شدند (برخی از سس های سویا چینی مدرن نیز حاوی گندم هستند)، زمانی که روش دم کردن به ژاپن راه یافت، دستور غذا برای استفاده از نسبت یکنواخت سویا و گندم اصلاح شد و باعث تولید سویا شد.
