قبل از کاشت باید محل کاشت درختان را در مزرعه مشخص کنیم. به عنوان یک قاعده کلی، هنگام کاشت گردو برای الوار، ایده خوبی است که درختان را نزدیکتر به هم بکارید تا زمانی که آنها را برای میوه می روید.
اگر درختان خود را به صورت متراکم بکاریم، روی هم سایه می اندازند و در نتیجه شاخه های کناری و پایینی آنها به درستی رشد نمی کنند.
درختان به صورت عمودی رشد می کنند و تنه اصلی آنها بزرگتر می شود، این دقیقا همان چیزی است که ما هنگام پرورش درختان گردو برای الوار می خواهیم.
برعکس، وقتی درختان گردو را برای میوه (و در درجه دوم برای چوب) پرورش می دهیم، می خواهیم رشد جانبی، جوانه زنی و باردهی را تقویت کنیم. بنابراین باید حداقل 4.2 متر بین درختان فاصله گذاشت و در هر هکتار درخت کمتری کاشت.
فواصل کاشت متداول هنگام کاشت درختان گردو چندلر برای چوب 2.4 در 2.4 متر است که در نتیجه 168 درخت در هکتار (1 هکتار = 1000 متر مربع) است. فاصله معمول هنگام رشد درختان گردو برای میوه 5.2 در 5.2 متر است که در نتیجه 37 درخت در هر هکتار ایجاد می شود.
با این حال، بیشتر پرورش دهندگان درختان با قدرت کمتر و تولید کمتر را قطع می کنند، به طوری که فواصل کاشت در نهایت 7.62 x 7.62 متر است که در نتیجه 17 درخت در هر هکتار تولید می شود.
مخصوصاً هنگام کاشت گردوی سیاه برای میوه، نازک شدن اغلب یک فاصله متوسط 9.1 در 9.1 متر ایجاد می کند.
بسیاری از گردوکاران کاشت یک گیاه دیگر (مثلاً غلات) را در میان گردوهای جوان انتخاب می کنند تا در سال های اول تأسیس باغ گردو درآمد تکمیلی داشته باشند. در این حالت، فواصل کاشت معمولی 2.4 متر بین گردو در ردیف و 9.1 متر بین ردیف است.
این فواصل کاشت منجر به 45 درخت در هر هکتار می شود. با این حال، مشاهده شده است که کشت مخلوط منجر به عملکرد کمتر نسبت به آجیل خالص می شود.
